Administracja systemu

Wprowadzenie do multiplekserów końcowych

Wprowadzenie do multiplekserów końcowych

20 kwietnia 2016
Rares Aioanei

Wstęp

Jeśli jesteś nowy w administracji serwera i linii poleceń, być może nie słyszałeś o multiplekserach terminali ani tego, co robią. Chcesz nauczyć się być dobrym sysadminem Linux i jak korzystać z narzędzi handlu. A może jesteś już doświadczonym administratorem i zarządzasz kilkoma maszynami i chcesz ułatwić swoje życie. A może jesteś gdzieś pomiędzy.

Tak czy inaczej, ten artykuł wyjaśni, jakie są multipleksery końcowe, co robią i, co najważniejsze, w jaki sposób możesz skorzystać z ich używania.

Multiplekser terminalu jest niczym więcej niż programem, który pozwala użytkownikowi multipleksować jedną lub więcej sesji wirtualnych, więc użytkownik może mieć kilka sesji w jednym terminalu. Jedną z najbardziej przydatnych funkcji takich programów jest fakt, że użytkownicy mogą dołączyć i odłączyć takie sesje; Jak to przydatne wkrótce stanie się jasne.

Przypadków użycia

Trwałe sesje

Powiedzmy, że musisz administrować zdalnym serwerem za pośrednictwem SSH/Line Line, ale twoje połączenie nie jest bardzo stabilne. Oznacza to, że musisz często łączyć się i nie chcesz zacząć od nowa. Multipleksery terminali oferują funkcję zapisywania sesji między połączeniami, dzięki czemu możesz kontynuować tam, gdzie zacząłeś.

Należy pamiętać, że takie sesje nie są trwałe między ponownym uruchomieniem (w naszym przypadku powyżej, ponowne uruchomienie serwera, z którym się łączysz), więc najlepiej to wiedzieć, aby nie oczekiwać takiej funkcji. Powodem tego jest fakt, że multiplekser uruchamia sesje powłoki, z których możesz uruchomić edytor tekstu, narzędzie monitorujące i tak dalej. Ponieważ wszystkie te procesy nie będą już tam po ponownym uruchomieniu, nie ma powodu, dla którego ta funkcja powinna być wdrażana, ponieważ nie miałaby żadnego realnego użytku.

Mówiliśmy we wstępie o dołączeniu i odłączaniu: właśnie to robi ta funkcja. Kontynuując nasz przypadek użycia, w którym masz niestabilne połączenie, gdy zostaniesz odłączony, możesz po prostu ssh ponownie na serwerze i ponownie zarejestrować sesję działającą (lub wybrać między sesjami do ponownego przeniesienia), a będziesz dokładnie tam, gdzie jesteś
odpuścić.

Więcej niż jedno okno

Jeśli jesteś przyzwyczajony do menedżerów okien kafelkowych - takich jak DWM, xmonad lub i3 - możesz myśleć o multiplekserach końcowych jako końcowym odpowiedniku takich WM.

Niektóre bardziej niż inne, oferują wiele okien, możliwość łatwego przełączania między nimi, zmiany układów lub nawet rozmiaru systemu Windows. Być może chcesz użyć środowiska graficznego tylko w razie potrzeby i spędzić resztę czasu komputera w konsoli, a może nie masz żadnego wyboru, ponieważ praca na serwerze zwykle oznacza
Tylko wiersza poleceń, tak jak powiedzieliśmy, wszystko, co ułatwia życie jako użytkownik CLI, jest więcej niż mile widziane.

Kolejną zaletą jest zarządzanie zasobami - jeśli pracujesz nad ograniczoną maszyną, posiadanie tylko terminala otwierającego multiplekser jest łatwiejsze w zużyciu procesora/pamięci. A może, w zależności od tego, czego potrzebujesz, możesz w ogóle zastąpić interfejs graficzny.

Praca w Grupie

Sesje można nie tylko przywiązać i ponosić, jak opisano powyżej, ale można je również udostępnić. W praktyce oznacza to, że więcej niż jeden użytkownik może dołączyć do istniejącej sesji i współpracować, jak uznają za stosowne.

Końcowe multipleksery

Lista multiplekserów terminalnych

Poniżej znajduje się lista multiplekserów końcowych i wszystko, czego potrzebujesz, aby rozpocząć, w tym instalacja, podstawowe użycie, funkcje i oczywiście porównanie między nimi, abyś mógł łatwiej zdecydować, co najlepiej pasuje do Ciebie i Twoich potrzeb.

Jeśli dopiero zaczynasz, być może dobrym pomysłem byłoby wypróbowanie ich wszystkich, ponieważ nie jest to długa lista i przekonaj się, co jest dla Ciebie najlepsze. I tak zapewnimy zrzuty ekranu dla niecierpliwych, ale naszym zdaniem nic nie jest lepsze, jeśli chodzi o decydowanie, czego użyć niż bezpośrednie użycie, więc jeśli masz czas, wypróbuj je. Jak zwykle nie będziemy próbować zastąpić ręcznych stron żadnego z programów przedstawionych poniżej, więc w celu uzyskania pełnego odniesienia skorzystaj z „Man $ Program”, aby uzyskać pełne informacje.

Ekran GNU

Jednym z najpopularniejszych (jeśli nie lidera, właściwie) terminalowego oprogramowania do multipleksowania w systemach podobnych do UNIX, jest ekran GNU - odtąd nazywany po prostu „ekranem” ze względu na zwięzłość. Ekran oferuje wystarczająco dużą mnóstwo funkcji, aby mieć stabilną i pobożną grupę użytkowników. Jak sama nazwa wskazuje, ekran jest wydawany w ramach GPLV3 i jest powiązany z projektem GNU jako całości. Jedną z koncepcji, która jest niezbędna do codziennego używania ekranu (i innego podobnego oprogramowania), jest skrót poleceń. Skrót poleceń jest klawiszem, który można dostosować za pomocą pliku konfiguracyjnego lub innymi środkami (na przykład kod źródłowego), po którym następuje klawisze, które pozwala użytkownikowi wysłać polecenie do multipleksera.

Weźmy prosty przykład: być może najczęściej używane polecenie w oprogramowaniu, jeśli ten rodzaj jest tym, który tworzy nowe okno. Więc będziemy musieli nacisnąć skrót polecenia, a następnie klucz, który mówi ekranowi, aby utworzył dla nas nowe okno. Domyślnym skrótem poleceń na ekranie to Ctrl+A (dla reszty tego artykułu użyjemy notacji C-A), a następujące polecenie to „C”, które oznacza Utwórz. Ale zacznijmy od początku i zobaczmy, jak zainstalować ekran. W Debian/Ubuntu i innych dystrybucjach Linux opartych na debian polecenie do instalacji jest

$ sudo apt-get Ekran instalacji

W dystrybucjach Fedora i Redhat można zainstalować ekran, wydając następujące polecenie Linux:

Ekran instalacyjny $ sudo mniam

Jeśli chodzi o Fedorę, w najnowszych wersjach może być konieczne zastąpienie Yum przez DNF, ponieważ stało się to domyślnym narzędziem zarządzania pakietami poleceń. Ale powyższe polecenie powinno działać, ponieważ ostrzeże cię, że mniam jest przestarzały i przekierowuje cię do DNF. Biorąc pod uwagę fakt, że ekran GNU ma długą historię (pierwsze ogłoszenie wydane zostało wydane w sieci.Źródła w 1987 r.) Stało się dość wszechobecne dla prawie każdego systemu operacyjnego, który ma coś wspólnego z UNIX.

Jeśli jesteś w środku X, otwórz okno terminala (lub użyj tty) i wpisz „ekran”. Być może zauważysz, że Twój typ terminalu zmienił się na „ekran”. Można to zweryfikować poprzez pisanie

$ echo $ termin

Po rozpoczęciu ekranu.

Teraz, kiedy zaczynałeś od ekranu, wpisz polecenie, aby utworzyć nowe okno i zobaczyć, co się stanie (C-A + C). Jeśli spodziewasz się znaku graficznego pokazującego, że teraz masz dwa okna, będziesz trochę rozczarowany. Zostaniesz zabrany do świeżego okna, ale to wszystko. Więc teraz będziemy musieli zobaczyć, jak nawigować między Windows. Jeśli wiesz, do jakiego okna chcesz przejść - szczególnie przydatne, gdy masz tylko kilka otwartych - możesz użyć C -A, a następnie postaci „. Zostaniesz poproszony o wprowadzenie identyfikatora okna, a po wprowadzeniu do niego zostaniesz zabrany na wspomniane okno. Przełączanie okien można również wykonać prostsze z identyfikatorem C-A + $, gdzie identyfikator $ jest, przynajmniej na razie, liczba okna, a nawet prostsza, za pomocą zakładki C-A + (podobnie jak karta Alt + w wielu menedżerach okien ). Aby przejść do ostatniego używanego okna, tylko typ C-A dwa razy. Jeśli na przykład musisz śledzić wyjście jednej konsoli podczas pracy nad czymś innym, masz polecenie podzielone - C -A + S (zwróć uwagę na kapitał S).

Funkcją, o której mówiliśmy wcześniej, jest ta, która pozwala odłączyć/dołączyć sesje w woli. Jako przykład, być może chcesz zamknąć terminal klienta, powiedzmy, ponownego uruchomienia, a następnie być w stanie wrócić do sesji zdalnej. Użyj C-A + C-D, aby wykonać część odłączającą, a kiedy wracając, dodaj -s jako argument do ekranu, zgodnie z nazwą sesji. Aby uzyskać listę załączonych wyświetlaczy, użyj C-A, a następnie * (gwiazdka).

Inne funkcje obejmują kopiowanie i wklejanie (C-A + [dla kopii i C-A +] dla wklejania), okna nazywające (C-A + A) lub informacje o oknie (mianowicie możesz wyświetlić informacje o bieżącym oknie w wierszu wiadomości-Użyj C-A + C-I dla tego). Wreszcie, zabijanie okna odbywa się za pomocą C-A + K.

Kilka notatek, które warto pamiętać: po pierwsze, to, co czytasz powyżej, tylko zarysowuje powierzchnię; Ekran jest programem zdolnym i wybraliśmy tylko to, co uważaliśmy za najważniejsze, aby użytkownik mógł zacząć. Pełny zestaw funkcji można znaleźć na stronie dokumentacji, online lub ręcznej. Po drugie, jeśli używasz Bash i/lub
EMACS, możesz chcieć zmienić domyślny skrót polecenia (C-A), ponieważ wcześniej czy później zakłóci odpowiednie skróty programów. Jak zmienić skrót poleceń jest pozostawione jako ćwiczenie dla czytelnika.

Tmux

Prawdopodobnie najpopularniejszą alternatywą dla ekranu GNU jest Tmux. W przeciwieństwie do tego, jest licencjonowany przez BSD i jest nawet częścią domyślnej instalacji niektórych systemów operacyjnych BSD, takich jak OpenBSD i NetBSD. Nie oznacza to jednak, że nie jest łatwo dostępny w większości dystrybucji Linux. W przypadku opartych na Debian/Ubuntu po prostu wpisz

$ sudo apt-get instaluj tmux

, podczas gdy w przypadku Redhat/Fedora oparte na oparciu o polecenie instalacji

$ sudo yum instaluj tmux

Teraz, gdy jesteś trochę zaznajomiony z multiplekserami końcowymi, pomijamy podstawy, takie jak definicja skrótu poleceń i tak dalej, i przejdziemy do tego. Więc uruchom terminal i po prostu wpisz „tmux”. Zobaczysz, jeśli proces instalacji zakończy się pomyślnie, coś bardzo podobnego do tego:

Pierwszą rzeczą, którą zauważysz, jest fakt, że TMUX wyświetla domyślnie wiersz wiadomości, w przeciwieństwie do ekranu. Ale zacznijmy od początku: domyślnym skrótem poleceń w Tmux jest Ctrl + B (C-B), a następnie odpowiednie polecenie. Po przewijaniu tego artykułu zauważysz, że niektóre podstawowe polecenia są podobne między multiplekserami końcowymi; Zatem, aby utworzyć nowe okno w Tmux, polecenie to „C” (pełne polecenie to C-B + C). Zwróć uwagę, w jaki sposób linia wiadomości wyświetla teraz oba okna, wraz z ich domyślnymi identyfikatorami, które są dodatnimi liczbami całkowitych, zaczynając od 0. Aby przejść do innego okna, możesz użyć jego odpowiedniego identyfikatora (e.G. C-B + 1) lub, aby uzyskać dostęp do ostatniego używanego okna, użyj C-B + L.

Polecenia są na ogół dość proste i łatwe do przyzwyczajenia, ponieważ ogólnie przestrzegają pierwszej reguły liter - „C” do tworzenia, „l” na koniec i tak dalej. Ponownie, zapoznaj się z stroną ręczną, aby uzyskać pełną listę poleceń.

Z prostym emulatorem terminalu (to znaczy bez multipleksera) zauważysz, że możesz łatwo przewijać w górę za pomocą koła przewijania myszy lub SHIFT + PAGEUP. Tmux, jako inne multipleksery, ma swoje własne zasady dotyczące kopiowania/wklejania/przewijania, więc zwykle przewijanie, jak opisano powyżej. C-B + [wchodzi do etapu: To polecenie pozwoli na kopiowanie tekstu lub przewijanie w górę do tekstu. Z C-B +] możesz wkleić ostatnio wybrany tekst, a jeśli chcesz wydostać się z trybu kopiowania/przewijania, wpisz „Q”.

Podobnie jak ekran, TMUX oferuje opcję podłączania/odłączania sesji; Ta funkcja, jak wspomniano wcześniej, jest jednym z najważniejszych dla każdego szanującego się multiplekseru końcowego.

Jednym z najprostszych scenariuszy jest ten, w którym użytkownik ma z różnych powodów, wyloguj się z aktywnej sesji i chce wrócić jak najszybciej. C-B + D służy do odłączenia sesji (bieżąca), a następnie, gdy wracając do terminala, wszystko, co trzeba zrobić, to typ „Tmux dołącz” i to wszystko, wróciliśmy do miejsca, w którym opuściliśmy z. Jak możesz dołączyć do wybranej sesji, pod warunkiem, że jest więcej niż jeden, pozostaje jako ćwiczenie dla użytkownika.

DVTM

Wreszcie, nie najmniej, mamy DVTM, o którym można najpierw powiedzieć, że jest najbardziej podobieństwo (przynajmniej z naszej skromnej listy) menedżera okien kafelków.

Nie ten ekran lub tmux nie mają niezbędnych możliwości, po prostu DVTM wygląda domyślnie, jak widać tutaj:

Aby rozpocząć od samego początku, aby zainstalować na Fedorę lub Centos, po prostu zrób to

$ sudo yum instaluj DVTM

, zauważając, że w CentOS będziesz potrzebować i działać repozytorium EPEL, ponieważ domyślne repozytoria nie mają dostępnego DVTM. W dystrybucjach opartych na debian polecenie używane do instalacji powinno być

$ sudo apt-get instaluj DVTM

Ponieważ teraz jesteś bardziej zaznajomiony z multiplekserami, weźmy się w to. Po prostu wpisz „DVTM” w terminalu i jesteś ustawiony. Skrót polecenia tutaj to Ctrl + G (C-G), więc, jak widzieliśmy wcześniej, aby utworzyć nowe okno, po prostu zrób C-G + C. Możesz po prostu zmienić domyślny skrót polecenia na, powiedzmy, c -y (upewnij się, że nie będzie to zakłócać innych skrótów jako ustawionych być może przez menedżera okien lub środowiska stacjonarnego), możesz zatem wywołać/uruchom dvtm: 'dvtm -m ^ y '.

Zamknięcie okna jest domyślnie osiągane za pomocą C-G + X, a przełączanie odbywa się za pomocą klawiszy J i K. Będziesz, zwłaszcza jeśli jesteś zapalonym użytkownikiem VI/VIM, niektóre podobieństwa z skrótami określonej edytora tekstu, więc powinieneś być w domu, jeśli vi/vim to twoja sprawa. Jak widzieliśmy w sekcji TMUX, używając C-G + $ Window_number powinien zabrać Cię do potrzebnego okna, a DVTM ma również funkcję, która pozwala wysłać wejście do wszystkich widocznych okien: użyj do tego C-G + A, a następnie do tego, a następnie polecenie/wejście do wysłania; Użyj ponownie C-G + A, aby przywrócić normalne zachowanie.

Teraz dochodzimy do części, o której już wspomnialiśmy, podobieństwa z kafelkami WMS. DVTM ma następujące opcje, jeśli chodzi o układy:

  • Pionowy stos - oznacza to, że tak zwany obszar główny dostaje lewą połowę ekranu, a reszta jest ułożona w prawej połowie
  • Dolny stos - jak już się domyślacie, zasadniczo takie samo, ale obszar mistrz
  • Siatka - Wszystkie okno otrzymują równy udział ekranu
  • Full Escreen - Nazwa mówi wszystko - wszystkie okna Udostępnij wszystkie nieruchomości ekranowe

Jeśli chodzi o tryby kopiowania/wklejania, jak opisano w sekcji TMUX, zasada jest taka sama, jak to jest wykonane, a skróty różnią się. C-G + E ruruje bufor przewijania do edytora zewnętrznego, podczas gdy to, co powiedział, że edytor zapisuje standardowe wyjście, można następnie wkleić za pomocą C-G + P.

Wreszcie, funkcjonalność odłącz/dołącz jest dostępna, tylko ona osiąga się przy użyciu narzędzi zewnętrznych. Chociaż ten potężny wydaje się początkowo wyłączeniem, pamiętaj, że DVTM dotyczy prostoty i przyjęcia zasady UNIX polegającej na robieniu jednej rzeczy i robienia tego dobrze. Zewnętrzne narzędzie, których użyjemy, nazywa się Abduco i możesz go używać w ten sposób:

$ abduco -c -session -session

dołączyć. Zazwyczaj jest to osobna instalacja i można to wykonać w taki sam sposób, jak już użyłeś do instalacji Tmux, i ponownie, w centroos i innych pochodnych RHEL, potrzebujesz włączania EPEL, aby instalacja działała. Idąc dalej, odbywa się za pomocą C-G + \ i ponowne ponowne odbywa się

$ aBduco -a DVTM -session

Jako alternatywę dla Abduco możesz użyć DTACH, a to, jak to się robi, pozostaje ćwiczenie dla czytelnika.

Wniosek

Mamy nadzieję, że daliśmy ci wszystko, czego potrzebujesz, aby zacząć korzystać z multiplekserów terminalowych lub przynajmniej zaoferować nowe informacje na ten temat, jeśli już użyłeś niektórych lub nawet z nich. Prawdopodobnie do tej pory pytasz: „OK, rozumiem, ale który powinienem użyć?” - Odpowiedź na to jest„ ta, która najbardziej Ci odpowiada ”.

Są tutaj dwie rzeczy: jedna, jest zbyt wiele scenariuszy użytkowników i przypadków użycia, aby móc udzielić ostatecznej odpowiedzi i dwie, pamiętaj, że trzy terminalne multipleksery, które omówiliśmy, są prawdopodobnie najbardziej popularne w terenie, ale w żadnym wypadku nie jest to. Tylko te. Mówimy więc, użyj ich, wypróbuj, zmodyfikuj je, aby najlepiej pasowały do ​​swoich potrzeb, a wtedy będziesz wiedział, czego chcesz użyć.

Co więcej, jeśli masz czas i umiejętności i potrzebujesz funkcji, której (jeszcze) nie ma, otwórz żądanie funkcji lub jeszcze lepiej, zhakuj program i udostępnij swój kod. Możemy tylko mieć nadzieję, że spodoba ci się te narzędzia i stać się bardziej wydajne w swojej pracy.

Powiązane samouczki Linux:

  • Wprowadzenie do automatyzacji, narzędzi i technik Linuksa
  • Rzeczy do zainstalowania na Ubuntu 20.04
  • Rzeczy do zrobienia po zainstalowaniu Ubuntu 20.04 Focal Fossa Linux
  • Mastering Bash Script Loops
  • Mint 20: Lepsze niż Ubuntu i Microsoft Windows?
  • Ubuntu 20.04 Przewodnik
  • Rzeczy do zainstalowania na Ubuntu 22.04
  • Jak podwójnie rozruch Kali Linux i Windows 10
  • Rzeczy do zrobienia po zainstalowaniu Ubuntu 22.04 JAMMY Jellyfish…
  • Jak często musisz ponownie uruchomić serwer Linux?