Samouczki Linux

Jak dodać zamianę centu, rhel i naukowego Linux

Jak dodać zamianę centu, rhel i naukowego Linux

Gdy w systemie zabraknie pamięci, system operacyjny zacznie wymieniać lub wysyłać strony pamięci do trwałego przechowywania, takie jak napęd na dysku. Wynika to z faktu, że pamięć wirtualna jest szybsza niż pamięć fizyczna i tańsze jest przechowywanie danych na dysku, a nie pamięci RAM. Gdy masz więcej bezpłatnego miejsca na dysku, możesz dodać dodatkową przestrzeń wymiany, aby system operacyjny miał dodatkową lokalizację do przechowywania danych tymczasowych w razie potrzeby. Jeśli twój serwer nie ma wystarczającej pamięci fizycznej dla wszystkich potrzebnych procesów, niektóre z nich mogą być zmuszone do używania pamięci wirtualnej, a nie pamięci fizycznej. Oznacza to, że będą wolniejsze i używają przechowywania dysku jako „scratchpad” dla swoich danych operacyjnych. Tam, gdzie to możliwe, należy tego unikać, ponieważ jest to mniej wydajne wykorzystanie zasobów. Ale jeśli stanie się to konieczne, możesz dodać przestrzeń zamiany na centos (lub dowolny inny system Linux).

Jak dodać przestrzeń wymiany w Linux

Poniższe kroki pomogą Ci stworzyć przestrzeń zamiany na systemach centu, RHEL i naukowych systemów Linux.

  1. Sprawdź zamianę systemu:

    2. Przede wszystkim sprawdź, czy jakieś miejsce zamiany jest już skonfigurowane w systemie. Jeśli nie ma swap, otrzymasz tylko nagłówek wyjściowy.

    Sudo Swapon -s

  2. Utwórz plik swap:

    3. Ogólną zasadą jest dodanie około dwa razy większej ilości pamięci fizycznej. Ale jest to bardzo przybliżone oszacowanie i nie uwzględnia zróżnicowanych obciążeń różnych systemów. Dokładniejszą formułą jest pomnożenie ilości pamięci RAM przez 2, a następnie dodanie 10% dla dobrej miary. Na przykład, jeśli masz serwer z 16 GB pamięci RAM, powinieneś dodać 32 GB swap. To dlatego, że 4 GB * 2 = 32 GB + 10% = 34 GB.

    Fallocate -L 8G /zamiennik

    Ustaw odpowiednie uprawnienia na pliku.

    CHMOD 600 /SWAPFILE

  3. Zamień to:

    4. Teraz użyj MKSWAP Aby utworzyć obszar zamiany na wyżej wymogowanym pliku. Kiedy to zrobisz, plik swap jest gotowy do pracy jako przestrzeń zamiany w systemie.

    MKSWAP /SWAPFILE

  4. Włącz przestrzeń wymiany:

    5. Na razie utworzyłeś miejsce zamiany w pliku. Następnie jest użycie Swapon polecenie, aby włączyć urządzenia i pliki do stronicowania i zamiany.

    Swapon /Swapfile

    Twój system zacznie teraz używać przestrzeni swapowej. Możesz to zweryfikować, uruchamiając następujące polecenie:

    Sudo Swapon -s  Nazwa pliku Rozmiar Rozmiar Używany Plik priorytetu /Swapfile 1043340 881068 -2

  5. Zmień zamień stałą:

    6. Powyższe instrukcje umożliwiły tymczasowo zamian, który zostanie utracony po ponownym uruchomieniu systemu. Aby włączyć to na stałe, dołącz wpis poniżej /etc/fstab plik.

    sudo vim /etc /fstab

    Dodaj poniższy wiersz do pliku:

    /Swapfile Brak swap SW 0 0

    Zapisz plik i zamknij go.

  6. Ustaw parametr jądra:

    7. Teraz zmień Zakochanie Parametr jądra zgodnie z Twoim wymaganiem. Mówi systemowi, jak często system wykorzystuje ten obszar zamiany.

    Edytować /etc/sysctl.conf Plik i dołącz po konfiguracji w pliku.

    sudo vim /etc /sysctl.conf

    Ustaw Vm.Zakochanie Paramenter jak poniżej:

    Vm.Swappiness = 10

    Teraz ponownie załaduj plik konfiguracyjny SYSCTL

    sudo sysctl -p

Wniosek

Gdy w systemie zabraknie pamięci, system operacyjny zacznie wymieniać lub wysyłać strony pamięci do trwałego przechowywania, takie jak napęd na dysku. Gdy masz więcej bezpłatnego miejsca na dysku, możesz dodać dodatkową przestrzeń wymiany, aby system operacyjny miał dodatkową lokalizację do przechowywania danych tymczasowych w razie potrzeby. Ogólną zasadą jest dodanie około dwa razy większej ilości pamięci fizycznej. Ale jest to bardzo przybliżone oszacowanie i nie uwzględnia zróżnicowanych obciążeń różnych systemów.

Dokładniejszą formułą jest pomnożenie ilości pamięci RAM przez 2, a następnie dodanie 10% dla dobrej miary. I wtedy zabraknie pamięci fizycznej i nie możesz obsługiwać żadnych nowych żądań. Kiedy tak się dzieje, system operacyjny zamienia się w procesy ostatecznie niedawno używane (LRU) i opowiada o swoich danych na dysku. Przy wystarczającej powierzchni wymiany możesz uniknąć osiągnięcia tej sytuacji.