Redhat / Centos / Almalinux

Jak skonfigurować statyczny adres IP na RHEL 8 / Centos 8 Linux

Jak skonfigurować statyczny adres IP na RHEL 8 / Centos 8 Linux

Istnieje wiele przypadków, w których możemy chcieć ustawić statyczny adres IP dla interfejsu sieciowego. W RHEL 8 / Centos 8 połączenia sieciowe są zarządzane przez Demon NetworkManager, więc w tym samouczku widzimy, w jaki sposób możemy wykonać takie zadanie, aby bezpośrednio edytować plik interfejsu, używając narzędzia wiersza poleceń, NMCLI, lub za pośrednictwem interfejsu użytkownika tekstu, nmtui.

W tym samouczku nauczysz się:

  • Jak ustawić statyczny adres IP, bezpośrednio edytując plik interfejsu
  • Jak ustawić statyczny adres IP za pomocą narzędzia NMCLI
  • Jak ustawić statyczny adres IP za pomocą NMTUI


Edytowany plik interfejsu sieciowego

Zastosowane wymagania i konwencje oprogramowania

Wymagania oprogramowania i konwencje linii poleceń Linux
Kategoria Wymagania, konwencje lub wersja oprogramowania
System RHEL 8 / CENTOS 8
Oprogramowanie Wszystkie oprogramowanie wymienione w tym samouczku jest zawarte w minimalnej instalacji RHEL 8 lub Centos 8.
Inny Pozwolenie na uruchomienie polecenia z uprawnieniami root.
Konwencje # - Wymaga, aby podane polecenia Linux są wykonywane z uprawnieniami root bezpośrednio jako użytkownik root lub za pomocą sudo Komenda
$ - Wymaga, aby podane polecenia Linux zostały wykonane jako zwykły użytkownik niepewny

Wstęp

W Red Hat Enterprise Linux 8 interfejsy sieciowe są zarządzane przez NetworkManager Demon, aby zmienić ustawienia interfejsu sieciowego, musimy w jakiś sposób z nim wchodzić w interakcje. W tym samouczku zobaczymy, jak możemy ustawić statyczny adres IP, bramę i serwer DNS dla NIC, używając różnych trzech metod.

Identyfikacja naszego interfejsu

Pierwszą rzeczą, którą chcemy zrobić, jest znalezienie interfejsu, który chcemy zmodyfikować. Aby wymienić wszystkie interfejsy w naszym systemie, możemy użyć IP Addr Komenda:

$ ip addr 1: lo: MTU 65536 QDISC Noqueue State Nieznany grupa domyślna QLen 1000 Link/Loopback 00: 00: 00: 00: 00 BRD 00: 00: 00: 00: 00: 00 INET 127.0.0.1/8 Zakres hosta lo valid_lft na zawsze preferowany_lft na zawsze inet6 :: 1/128 host hosta prawidłowy_lft na zawsze preferowany_lft na zawsze 2: ENP1S0: MTU 1500 QDISC FQ_CODEL GRUPA UP BEZPIECZEŃSTWA QLEN 1000 Link/Ether xx Brd ff: ff: ff: ff: ff: ff inet 192.168.122.189/24 BRD 192.168.122.255 zakres globalny dynamiczny noprefixroute enp1s0 ważny_lft 3004Sec Preferred_lft 3004Sec INET6 FE80 :: 9AB6: BA48: 1DDD: A8E1/64 ZAKRES LINK NOPREFIXROUTE WALIVE

W powyższym wyjściu, które jest wynikiem uruchamiania polecenia na mojej wirtualizowanej maszynie Rhel8, możemy zobaczyć dwa interfejsy: lo I ENP1S0. Pierwszy to interfejs „wirtualny”, który jest używany przez system do „rozmowy” ze sobą. Drugi to ten, który nas interesuje, a obecnie jego adres IPv4 to 192.168.122.189: Chcemy to zmienić.

Metoda 1 - ręczne modyfikowanie pliku konfiguracyjnego interfejsu

Dla każdego interfejsu sieciowego zarządzanego przez Demon NetworkManager plik konfiguracyjny jest tworzony w środku /etc/sysconfig/scripts informator. Nazwa pliku jest składana przez ifcfg- Prefiks plus nazwa interfejsu. Jeśli sprawdzimy plik związany z naszą NIC, możemy zobaczyć jego faktyczną konfigurację:

$ cat/etc/sysconfig/network-scripts/ifcfg-enp1s0 type = "ethernet" proxy_method = "none" browser_only = "nie" bootproto = "dhcp" defroute = "Tak" ipv4_failure_fatal = "no" ipv6init = "tak" ipv6_autoconf = „Tak” ipv6_defroute = "tak" ipv6_failure_fatal = "nie" ipv6_addr_gen_mode = "Stable-Privacy" name = "ENP1S0" UUID = "d5f41bf4-de0a-43b3-b633-7e2ec6212e58

Bootproto opcja jest ustawiona na DHCP: Opcja ustawia protokół do użycia w rozruchu, aby ustawić adres IP interfejsu. Możliwe opcje użycia to:

  • Brak - nie należy stosować protokołu
  • Bootp - Użyj protokołu bootp
  • DHCP - Użyj protokołu DHCP

Ponieważ chcemy ustawić statyczny adres IPv4, chcemy zmienić wartość bootproto na nic i skonfiguruj nasz serwer IP, Prefiks Route, Gateway i DNS. Możemy to osiągnąć, używając odpowiednio IPaddr, PREFIKS, WEJŚCIE I DNS opcje. Ponieważ można określić wiele serwerów DNS, DNS Opcja należy zgłosić razem z progresywną liczbą, zaczynając od 1. Po potrzebnych modyfikacjach nasz plik powinien wyglądać
Ten:

Type = "ethernet" proxy_method = "Brak" Browser_only = "nie" bootproto = "brak" defroute = "tak" ipv4_failure_fatal = "nie" ipv6init = "tak" ipv6_autoconf = "tak" ipv6_defroute = "tak" ipv6_failure_fatal = "nie„ nie „nie”. Ipv6_addr_gen_mode = "Stable-Privacy" name = "ENP1S0" UUID = "D5F41BF4-DE0A-43B3-B633-7E2EC6212E58" DEVICE = "ENP1S0" onBoot = "Tak" iPaddr = 192.168.122.66 Prefiks = 24 bramy = 192.168.122.1 DNS1 = 192.168.122.1

Ustawiamy nasz statyczny adres IP 192.168.122.66 i ustawić zarówno nasz serwer Gateway, jak i DNS 192.168.122.1. Teraz, aby nasze zmiany były skuteczne, musimy ponownie odłożyć interfejs sieciowy. Pamiętaj, że zakłóci to istniejące połączenia SSH za pośrednictwem wspomnianego interfejsu:

$ sudo nmcli połączenie w dół ENP1S0 && sudo nmcli połączenie w górę ENP1S0

Uruchamiając IP Addr Polecenie ponownie możemy sprawdzić, czy IP zmieniło się:

IP Addr | Grep ENP1S0 | GREP INET INET 192.168.122.66/24 BRD 192.168.122.255 Zakres Global Noprefix

Metoda 2 - za pomocą NMCLI

NMCLI jest narzędziem wiersza poleceń używanych do sterowania NetworkManager. Korzystając z niego, możemy, między innymi Thins, zmienić ustawienia sieci dla określonego interfejsu. W naszym przypadku musimy użyć NMCLI z połączenie Podkomenda z modyfikować albo edytować działanie. Pierwszy pozwala nam zmienić ustawienia bezpośrednio, podczas gdy drugi uruchamia powłokę NMCLI, w której możemy działać interaktywnie.

Za pomocą NMCLI bezpośrednio

Aby zmienić adres IP interfejsu „ENP1S0” z bezpośrednim poleceniem NMCLI, uruchamiamy:

$ sudo nmcli połączenie modyfikuj ENP1S0 IPv4.Adres 192.168.122.66/24

Zauważ, że określono prefiks routingu razem z IP za pomocą tzw Cidr notacja (klasy między domenami). Używamy podobnej składni do zmiany bramy i ustawień DNS:

$ sudo nmcli połączenie modyfikuj ENP1S0 IPv4.Gateway 192.168.122.1 $ sudo nmcli połączenie modyfikuj ENP1S0 IPv4.DNS 192.168.122.1

Na koniec ustawiamy metodę na podręcznik Aby uniknąć użycia jakiegokolwiek innego protokołu rozruchu dla interfejsu. To polecenie ustawia opcję bootproto na brak w pliku konfiguracyjnym interfejsu:

$ sudo nmcli połączenie modyfikuj ENP1S0 IPv4.Podręcznik metody

Za pomocą powłoki NMCLI

Jak wspomnialiśmy powyżej, możemy również użyć interaktywnej metody do wykonania tych samych zmian. Wejść do NMCLI Shell Używamy edytować Działanie, a następnie nazwa interfejsu, którą chcemy edytować:

$ sudo nmcli connection edytuj ENP1S0 === | NMCLI Interactive Connection Editor | === Edycja istniejącej „802-3-ethernet”: „ENP1S0„ Typ ”lub 'lub'?„Dla dostępnych poleceń. Wpisz „Drukuj”, aby pokazać wszystkie właściwości połączenia. Typ 'Opisz [.] ”Szczegółowy opis właściwości. Możesz edytować następujące ustawienia: Connection, 802-3-Ethernet (Ethernet), 802-1x, DCB, Sriov, EthTool, Match, IPv4, IPv6, TC, Proxy NMCLI>

Mruczący kursor mówi nam, że powłoka akceptuje polecenia: możemy wpisać pomoc Aby uzyskać listę dostępnych, wydrukować Aby zobaczyć wszystkie właściwości połączenia lub opisać a następnie ustawienie i jedna z jego właściwości (reprezentowana z notacją kropkową), aby uzyskać opis tego drugiego. Na przykład:

nmcli> nmcli> Opisz IPv4.Adres === [adresy] === [NM Opis właściwości] tablica adresów IP. [NMCLI specyficzny opis] Wprowadź listę adresów IPv4 sformatowanych jako: ip [/prefiks], ip [/prefiks],… brakujący prefiks jest uważany za prefiks 32. Przykład: 192.168.1.5/24, 10.0.0.11/24

Aby zmienić adres naszego interfejsu:

nmcli> Set IPv4.Adres 192.168.122.66/24

Ta sama zasada służy do zmiany innych właściwości:

nmcli> Set IPv4.Gateway 192.168.122.1 nmcli> Set IPv4.DNS 192.168.122.1 nmcli> Set IPv4.Podręcznik metody

Aby zapisać wprowadzone modyfikacje, musimy wydać ostatnie polecenie:

NMCLI> Zapisz połączenie „ENP1S0” (D5F41BF4-DE0A-43B3-B633-7E2EC6212E58) pomyślnie zaktualizowane.

Aby wyjść z po prostu powłoki NMCLI zrezygnować i naciśnij Enter:

nmcli> wycofaj

Ponownie, aby zmiany były skuteczne, powinniśmy ponownie załadować interfejs z tym samym poleceniem, którego użyliśmy wcześniej.

Metoda 3 - za pomocą NMTUI

Oprócz zmiany parametrów interfejsu sieciowego poprzez ręczne modyfikowanie jego pliku lub za pomocą narzędzia NMCLI, możemy również kontrolować NetworkManager za pomocą interfejsu użytkownika tekstu. Aby go uruchomić nmtui W naszym terminalu:

$ sudo nmtui


Interfejs użytkownika tekstu NMTUI

Wybieramy Edytuj połączenie A potem nazwa interfejsu, którą chcemy manipulować; Następnie kontynuujemy zmianę pożądanych wartości. Na przykład:



Edycja ustawień połączenia z NMTUI

Po tym, jak jesteśmy zadowoleni, wybieramy OK i naciśnij ENTER: Zostaniemy zabrane do menu wyboru interfejsu. Tym razem wybieramy z powrotem, a następnie wybierz zrezygnować do wyjścia. Aby zastosować ustawienia, musimy ponownie załadować połączenie interfejsu:

$ sudo nmcli połączenie w dół ENP1S0 && sudo nmcli połączenie w górę ENP1S0

Wnioski

W tym samouczku widzieliśmy trzy metody, których możemy użyć do ustawienia statycznego adresu IP na Red Hat Enterprise Linux 8. Widzimy, jakie opcje powinniśmy zmienić i co powinniśmy dodać do pliku konfiguracyjnego interfejsu podczas ręcznej edycji i jak wykonać te same zmiany za pomocą NMCLI i NMTUI, które są odpowiednio narzędziem wiersza poleceń i interfejsem użytkownika tekstu: Oba są używane Aby kontrolować demon NetworkManager.

Powiązane samouczki Linux:

  • Jak skonfigurować statyczny adres IP na Almalinux
  • Jak zapobiegać sprawdzaniu łączności NetworkManager
  • Jak dodać trasę do Almalinux
  • Jak ponownie uruchomić sieć na Ubuntu 22.04 LTS JAMMY MOLLYOUSH
  • Jak monitorować aktywność sieciową w systemie Linux
  • Jak eksportować repozytoria z git-daemonem
  • Samouczek konfiguracji sieci NetPlan dla początkujących
  • Jak skonfigurować statyczny adres IP na Manjaro Linux
  • Konfigurowanie sieci na Manjaro Linux
  • Wprowadzenie do Systemd Journal