Jak tworzyć i używać polecenia alias w Linux

Użytkownicy Linux często muszą używać jednego polecenia w kółko. Wpisywanie lub kopiowanie tego samego polecenia wielokrotnie zmniejsza wydajność i odwraca uwagę od tego, co faktycznie robisz.

Możesz zaoszczędzić trochę czasu, tworząc skróty dla najczęściej używanych poleceń. Skróty są jak niestandardowe skróty używane do reprezentowania polecenia (lub zestawu poleceń) wykonanych z opcjami niestandardowymi lub bez nich. Są szanse, że już używasz skróty w systemie Linux.

Lista aktualnie zdefiniowana aliasy w Linux

Możesz zobaczyć listę zdefiniowanych aliasów na swoim profilu, po prostu wykonując Alias Komenda.

$ alias 

Tutaj możesz zobaczyć domyślne aliasy zdefiniowane dla użytkownika Ubuntu 18.04.

Jak widać, wykonanie.

$ ll 

Jest równoważne z bieganiem:

$ ls -alf 

Możesz utworzyć alias z pojedynczą postacią, która będzie równoważna wybranej przez ciebie poleceniu.

Jak tworzyć aliasy w Linux

Tworzenie skróty jest stosunkowo łatwy i szybki proces. Możesz utworzyć dwa rodzaje skróty - tymczasowy te i stały. Przejrzymy oba typy.

Tworzenie tymczasowych aliasów

To, co musisz zrobić, to wpisać słowo Alias Następnie użyj nazwy, których chcesz użyć do wykonania polecenia, a następnie "=" Podpisz i zacytuj polecenie, które chcesz alias.

Składnia jest następująca:

$ alias Shorname = "Twoje niestandardowe polecenie tutaj" 

Oto faktyczny przykład:

$ alias wr = ”cd/var/www/html” 

Następnie możesz użyć „WR” skrót do katalogu Webroot. Problem z tym pseudonimem polega na tym, że będzie dostępny tylko dla bieżącej sesji terminali.

Jeśli otworzysz nową sesję terminali, alias nie będzie już dostępny. Jeśli chcesz zapisać swoje aliasy w różnych sesjach, będziesz potrzebować stałego aliasu.

Tworzenie stałych aliasów

Do zachowania skróty Pomiędzy sesjami możesz zapisać je w pliku profilu konfiguracji powłoki użytkownika. To może być:

• Grzmotnąć - ~/.Bashrc
• Zsh - ~/.Zshrc
• Ryba - ~/.config/fish/config.ryba

Składnia, której powinieneś użyć, jest praktycznie taka sama, jak utworzenie tymczasowego pseudonimu. Jedyna różnica wynika z faktu, że tym razem zapisujesz go w pliku. Więc na przykład w Bash możesz otworzyć .Bashrc Plik z ulubionym edytorem:

$ vim ~/.Bashrc 

Znajdź miejsce w pliku, w którym chcesz zachować pseudonim. Na przykład możesz je dodać na końcu pliku. Do celów organizacji możesz zostawić komentarz, zanim twoje pseudonim coś takiego:

#Moje niestandardowe aliasy alias home = ”ssh -i ~/.SSH/MYKEP.PEM [e -mail chroniony] ” alias ll = "ls -alf" 

Zapisz plik. Plik zostanie automatycznie załadowany w następnej sesji. Jeśli chcesz użyć nowo zdefiniowanego aliasu w bieżącej sesji, wydaj następujące polecenie:

$ źródło ~/.Bashrc 

Aby usunąć alias dodany za pomocą wiersza poleceń, może być niezmienione za pomocą polecenia UNAlias.

$ unalias alias_name $ unalias -a [usuń wszystkie pseudonim] 

Wniosek

To był krótki przykład, jak utworzyć własne pseudonim i wykonywać często używane polecenia bez konieczności pisania każdego polecenia. Teraz możesz pomyśleć o poleceń, których najczęściej używasz i tworzyć dla nich skróty w swojej skorupce.