Jak stworzyć wirtualne środowisko Python na Ubuntu & Debian

Python Venv Moduł służy do tworzenia wirtualnych środowisk. Pomaga nam tworzyć i zarządzać izolowanymi środowiskami dla aplikacji Python z różnymi wersjami Python. Są to lekkie środowisko, które ma własny niezależny zestaw pakietów Pythona w katalogach witryn.

Wirtualne środowisko Pythona służy do izolacji zależności projektu i unikania konfliktów między projektami. Jeśli jesteś programistą Python, DevOps lub administratorem systemu Linux, w pewnym momencie pracowałbyś nad środowiskiem wirtualnym Python.

W tym poście na blogu przeprowadzimy Cię przez kroki niezbędne do stworzenia wirtualnego środowiska dla programisty Python w systemach Ubuntu i Debian Linux.

PRZYKŁADY

W tym artykule zakłada, że ​​masz już zainstalowany Python w systemach Ubuntu, Debian lub Linux Mint.

Krok 1 - Zainstaluj VENV

Przede wszystkim musisz zainstalować moduł Python dla środowiska wirtualnego w systemie. Użytkownicy Python3 mogą bezpośrednio zainstalować pakiet dla Env. Python 2.7 użytkowników musi zainstalować Virtualenv Moduł Python. Spowoduje to również zainstalowanie innych wymaganych modułów w twoim systemie.

• Dla Python3:

  sudo apt instal Python3-venv  

• Dla Pythona 2.7:

  Sudo PIP2 instaluj Virtualenv  

Krok 2 - Utwórz wirtualne środowisko Python

Po zakończeniu instalacji. Stwórzmy odosobnione środowisko Pythona dla Twojej aplikacji.

1. Znajdź lokalizację plików binarnych Python w swoim systemie. Właśnie zainstalowałem Python 3.10 i Python 2.7 W naszym systemie Debian. W moim przypadku oba pliki binarne znajdują się pod adresem /usr/bin/python3.10 I /usr/bin/python2.7.

   który Python2.7  #Output:/usr/bin/python2.7  

   który Python3.10  #Output:/usr/bin/python3.10  

   Możesz wybrać dowolną inną wersję Python zgodnie z wymaganiami aplikacji.

2. Teraz utwórz osobne środowisko dla swojej aplikacji Python. Używamy Venv Jako nazwa katalogu środowiska, ale możesz użyć dowolnej innej nazwy wyboru. Możesz także zdefiniować katalog środowiska w innej lokalizacji.

   Najpierw przejdź do katalogu projektu Python.

   CD Myphonapp  

3. Następnie utwórz izolowane środowisko Pythona na podstawie wymagań wersji Pythona.
   • Dla Pythona 3:

     /usr/bin/python3.10 -m venv venv  

   • Dla Pythona 2.7:

     Virtualenv -p/usr/bin/Python2.7 Venv  

Powyższe polecenia tworzą nazwany katalog Venv W bieżącym katalogu z lokalną kopią plików. Pracując na tej stronie, powinieneś aktywować lokalne środowisko, aby upewnić się, że pracujesz z odpowiednimi wersjami narzędzi i pakietów.

Krok 3 - Aktywuj wirtualne środowisko Python

Aby pracować z wirtualnym środowiskiem Python, musisz aktywować środowisko. Następnie możesz zainstalować wymagany moduł swojego projektu Python, a także uruchomić aplikację Python w izolowanym środowisku.

Użyj następującego polecenia, aby aktywować środowisko Python:

Źródło venv/bin/aktywuj  

Każdy pakiet, który instalujesz za pomocą PIP, jest teraz umieszczany w folderze projektu Virtual Environments, odizolowany od globalnej instalacji Python.

Użyj PIP3, aby zainstalować moduł. Aby zainstalować najczęściej używany moduł „żądania”, wpisz:

PIP3 instaluj żądania  

Pobieranie żądań pobierania żądań 2.26.0-py2.PY3-NONE-Any.WHL (62 kb) | ████████████████████████████████ | 62 kb 1.8 MB/s Zbieranie idna = 2.5 Pobieranie IDNA-3.2-PY3-NONE-Any.WHL (59 kb) | ████████████████████████████████ | 59 kb 12.0 MB/s Zbieranie Urllib3 = 1.21.1 pobieranie Urllib3-1.26.7-PY2.PY3-NONE-Any.WHL (138 KB) | ████████████████████████████████ | 138 KB 35.3 MB/s zbieranie-znak-normalizator ~ = 2.0.0 Pobieranie Charset_normalizer-2.0.6-PY3-NONE-Any.WHL (37 KB) Zbieranie certyfikatów> = 2017.4.17 Pobieranie certyfi-2021.5.30-PY2.PY3-NONE-Any.WHL (145 KB) | ████████████████████████████████ | 145 KB 36.4 MB/s Instalowanie zebranych pakietów: Urllib3, Idna, Charset-Normalizer, Certifi, żądania pomyślnie zainstalowane Certifi-2021.5.30 Charset-Normalizer-2.0.6 IDNA-3.2 żądania-2.26.0 urllib3-1.26.7 

Wszystkie zainstalowane pliki modułów są umieszczane na venv/lib/python3.10/pakiety witryn informator.

Krok 4 - Dezaktywuj wirtualne środowisko Python

Po zakończeniu pracy w środowisku wirtualnym, po prostu wpisz polecenie „dezaktywuj”, aby wyjść z izolowanego montażu środowiska.

dezaktywować  

Otrzymasz domyślny monit systemowy.

Krok 5 - Usuwanie wirtualnego środowiska Pythona

Aby usunąć wirtualne środowisko Python z aplikacji. Po prostu usuń Venv katalog z folderu aplikacji.

rm -rf venv  

Wniosek

W tym samouczku nauczyłeś się tworzyć wirtualne środowisko Python na Ubuntu, Debian i innych systemach instrumentów pochodnych debiana. Wirtualne środowisko Python pomaga nam wdrażać wiele aplikacji Python na jednym serwerze bez konfliktu modułów między sobą.