Jak pracować z grupami pakietów DNF

DNF to domyślny menedżer na wysokim poziomie w Red Hat Family of Distributions, który obejmuje Fedora, Red Hat Enterprise Linux i wszystkie jej klony. Jest następcą Yum i rzeczywiście używa polecenia Yum w najnowszych wersjach rozkładów wspomnianych powyżej, to tylko kolejny sposób nazwania DNF. DNF ma wiele fajnych funkcji
oraz wtyczki, które pomagają nam instalować, aktualizować i usuwać oprogramowanie pakowane w „.Format RPM ”. W tym samouczku eksplorujemy grupy pakietów DNF i uczymy się, jak sobie z nimi poradzić.

W tym samouczku się nauczysz:

• Co to jest grupa pakietów
• Jak uzyskać informacje o grupie pakietów
• Jak wymienić wszystkie dostępne grupy pakietów
• Jak zainstalować, aktualizować i usuwać grupę pakietów

Zastosowane wymagania i konwencje oprogramowania

Co to jest grupa pakietów?

Zacznijmy od zdefiniowania, czym jest grupa pakietów. Grupa pakietów to w zasadzie pakiet „wirtualny”. Tutaj nazywamy to „wirtualnym”, ponieważ nie zapewnia określonego oprogramowania na se, ale odwołuje się do innych „prawdziwych” pakietów. Możemy
Użyj grup pakietów, aby zainstalować „zestaw” pakietów za pomocą jednego polecenia. Powiedzmy na przykład, musimy zainstalować pakiety potrzebne do pracy z maszynami wirtualnymi KVM na Fedorze: Zamiast pojedynczo instalować każdy pakiet, możemy po prostu zainstalować grupę pakietów „Virtualization”, która spowoduje zainstalowanie całego potrzebnego oprogramowania w naszym systemie.

Uzyskanie informacji o grupie pakietów

Przed zainstalowaniem grupy pakietów możemy chcieć zobaczyć, jakie pakiety zostaną przez nią wciągnięte. Aby wykonać to zadanie, wszystko, co musimy zrobić, to użyć Informacje o grupie DNF polecenie, przekazanie nazwy grupy pakietów, którą chcemy sprawdzić jako jej argument. Aby zobaczyć, co @Virtualation Grupy opakowań zawierają na przykład, uruchomimy:

Informacje o grupie $ DNF Wirtualizacja 

Oto wyjście powyższego polecenia w systemie Fedora 34:

Grupa: Opis wirtualizacji: Pakiety te zapewniają graficzne środowisko wirtualizacji. Pakiety obowiązkowe: Virst-install Domyślne pakiety: libvirt-daemon-config-network libvirt-daemon-kvm qemu-kvm vir-manager virt-widower opcjonalne pakiety: libguestfs-tools Python3-libguestfs virt-top 

Możemy zwiększyć gadatość polecenia i otrzymać bardziej szczegółowe informacje, wywołując je z -v (Krótkie dla --gadatliwy) opcja:

Grupa: Grupa wirtualizacji ID: Wirtualizacja Opis: Pakiety te zapewniają graficzne środowisko wirtualizacji. Pakiety obowiązkowe: vir-install-3.2.0-3.FC34.Noarch @System Pakiety domyślne: libvirt-daemon-config-network-7.0.0-4.FC34.x86_64 @system libvirt-daemon-kvm-7.0.0-4.FC34.x86_64 @System Qemu-Kvm-2: 5.2.0-7.FC34.x86_64 @System Virt-Manager-3.2.0-3.FC34.noarch @System Virt-Viewer-9.0-3.FC34.x86_64 @System Opcjonalne pakiety: Libguestfs-tools Python3-libguestfs-1: 1.45.4-1.FC34.x86_64 aktualizuje virt-top-1.0.9-17.FC34.x86_64 Fedora 

Pierwszą rzeczą, którą możemy zauważyć na wyjściu, są nazwa i ID grupy pakietów, w tym przypadku odpowiednio „wirtualizacja” i „wirtualizacja”. Po nich możemy przeczytać krótki opis grupy pakietów i jej celu,
i wreszcie faktyczna lista zawartych w niej pakietów. Widzimy, że pakiety są podzielone na trzy główne sekcje:

• Obowiązkowy
• Domyślny
• Opcjonalny

Pakiety oznaczone jako „obowiązkowe” i „domyślne” zawsze być zainstalowane, podczas gdy te oznaczone jako „opcjonalne” zostaną zainstalowane tylko wtedy, gdy określono. Ze względu na kompletność powinniśmy wspomnieć, że istnieje inna sekcja, która nie jest używana w tym przypadku: Warunkowy. Pakiety, które są częścią sekcji „Warunkowe”, są instalowane tylko wtedy, gdy wymagane pakiety są już zainstalowane.

W niektórych przypadkach niektóre pakiety, które są częścią grupy pakietów, mogą być już obecne w systemie. Kiedy prowadzimy Informacje o grupie polecenie z -v Opcja, jak to zrobiliśmy powyżej, pakiety, które są częścią grupy i nie są jeszcze zainstalowane, będą łatwo rozróżnić, ponieważ zostaną wyróżnione na liście. Oto wyjście DNF -V Info Grupy Wirtualizacja polecenie po Virt-Viewer Pakiet został zainstalowany pojedynczo:

Wymień wszystkie dostępne grupy pakietów

Aby wymienić wszystkie dostępne grupy pakietów w repozytoriach naszej dystrybucji, wszystko, co musimy zrobić, to uruchomić następujące polecenie:

Lista grupy $ DNF 

Powyższe polecenie zwraca listę wszystkich znanych grup. Możemy jednak dodać serię opcji, aby zmodyfikować jego zachowanie. Domyślnie tak zwane Ukryte grupy nie są uwzględnione na liście. Aby ich pokazali, wszystko my
należy dodać --ukryty opcja:

$ DNF List Group -Hidden 

Jeśli chcemy tylko uzyskać listę wszystkich zainstalowane Grupy pakietów, zamiast tego możemy użyć --zainstalowane opcja:

Lista grupy $ DNF -zainstalowana 

Instalowanie, aktualizowanie i usuwanie grupy pakietów

Jak więc zainstalować grupę pakietów? Istnieją dwa główne sposoby: możemy określić nazwę pakietu prefiks @ symbol lub użyj Instalacja grupy DNF polecenie, jak już widzieliśmy. Polecenia poniżej są równoważne:

$ sudo dnf instalacja @virtualizacja 

$ sudo dnf grupa instaluj wirtualizację 

Jak już powiedzieliśmy, domyślnie instalowane są tylko „obowiązkowe” i „domyślne” pakiety. To domyślne zachowanie można jednak zmodyfikować za pomocą Group_package_types Opcja DNF, z wiersza poleceń lub w DNF
plik konfiguracyjny. Zróbmy przykład. Załóżmy, że chcemy zainstalować tylko pakiety, które są częścią sekcji „obowiązkowej” grupy pakietów, możemy uruchomić następujące polecenie:

$ sudo dnf - -setopt = grupa_package_types = „obowiązkowa” grupa instalacja wirtualizacji 

Jeśli nie chcemy określać opcji za każdym razem, gdy uruchamiamy polecenie, możemy ustawić ją na stałe w pliku konfiguracyjnym DNF, /etc/dnf/dnf.conf:

[Main] # Zainstaluj tylko obowiązkowe pakiety z grup pakietów grupa_package_types = obowiązkowe 

Jeśli chcemy tylko uwzględnić pakiety zawarte w sekcji „Opcjonalna” grupy pakietów, możemy również dodać --z oponującym Flaga wiersza poleceń podczas instalowania grupy pakietów:

$ sudo dnf grupa instalacja-z oponową wirtualizacją 

Możemy również mieć szansę aktualizacja grupa pakietów. Kiedy to zrobimy, wszystkie pakiety, które są częścią grupy, uaktualni się wraz z samą grupą pakietów: może to potencjalnie spowodować zainstalowanie nowych pakietów
Jeśli zostały dodane do grupy lub usunięte, jeśli nie są już częścią grupy i nie zostały wyraźnie zainstalowane przez użytkownika. Aby uaktualnić grupę pakietów, używamy Ulepszenie grupy polecenie, więc na przykład,
Aby ulepszyć pakiet „wirtualizacji”, który uruchomiłbyśmy:

$ sudo dnf Group Uaktualnij wirtualizację 

DNF zapewnia również polecenie usunąć zainstalowana grupa pakietów: Usuń grupę. Polecenie usunie Wszystko pakiety, które są częścią grupy z systemu operacyjnego, z wyjątkiem tych, które są częścią innej grupy pakietów lub te jawnie zainstalowane przez użytkownika. Aby usunąć grupę pakietów „wirtualizację”, uruchomilibyśmy:

$ sudo dnf grupa usuń wirtualizację 

Wnioski

W tym samouczku dowiedzieliśmy się o grupach pakietów. Widzieliśmy, jak uzyskać informacje o konkretnej grupie pakietów w dystrybucjach, która wykorzystuje DNF jako menedżera pakietów, takich jak Fedora i Rhel, w jaki sposób pakiety, które są członkami grup pakietów, są podzielone na sekcje, które z nich są domyślnie zainstalowane i Jak możemy to zmodyfikować
zachowanie. Na koniec nauczyliśmy się instalować, aktualizować i usuwać grupę pakietów.

Powiązane samouczki Linux:

• Wprowadzenie do automatyzacji, narzędzi i technik Linuksa
• Rzeczy do zainstalowania na Ubuntu 20.04
• Jak zapytać informacje o pakietach za pomocą pakietu RPM…
• Mastering Bash Script Loops
• Mint 20: Lepsze niż Ubuntu i Microsoft Windows?
• Porównanie Linux Apache Prefork vs Pracowni
• Rzeczy do zrobienia po zainstalowaniu Ubuntu 20.04 Focal Fossa Linux
• Jak zainstalować Yum na Linux
• Pobierz Linux
• Zagnieżdżone pętle w skryptach Bash