Instalowanie i konfigurowanie frameworków internetowych Django w środowiskach wirtualnych w Centos/Debian - Część 1

„Ten artykuł jest zmieniany i aktualizowany o najnowszą wersję Django - maj 2016 r.”

Jakieś 20 lat temu, kiedy World Wide Web był jeszcze w powijakach, posiadanie strony internetowej osobistej lub biznesowej było prawie rzadkim luksusem. Wraz z późniejszym rozwojem kilku technologii internetowych i wprowadzeniem dynamicznej treści dostarczonej przez kombinację programów i baz danych po stronie serwera, firmy nie mogły być już zadowolone z posiadania statycznej strony internetowej.

Zainstaluj i skonfiguruj Django w Centos i Debian - część 1

W ten sposób aplikacje internetowe stały się rzeczywistością - programy w pełnym znaczeniu słowa działającego na serwerze internetowym i dostępne za pośrednictwem przeglądarki internetowej.

Aby tworzyć łatwiejsze i bardziej skuteczne, ramy internetowe zostały zaprojektowane, aby pomóc programistom w ich wysiłkach na rzecz tworzenia aplikacji. Krótko mówiąc, ramy internetowe zajmują się wspólnymi funkcjami podstawowymi w procesie programistycznym, takie jak radzenie sobie z zarządzaniem sesjami użytkowników, interakcja z bazami danych i dobra praktyka utrzymywania logiki biznesowej oddzielnej od logiki wyświetlania, aby wymienić kilka przykładów.

W tym 3-artystyczna seria Django, Przedstawimy Cię Django, Popularne ramy internetowe oparte na Pythonie. Z tego powodu sugeruje się przynajmniej trochę znajomości tego języka programowania, ale jeśli masz z nim niewielkie lub żadne doświadczenie, przeprowadzimy cię również przez podstawy.

Część 1: Instalowanie i konfigurowanie frameworków internetowych Django w wirtualnych środowiskach w Centos/Debian Część 2: Recenzowanie podstaw Python i tworzenie pierwszej aplikacji internetowej z Django Część 3: Jak tworzyć przyjazne mobilne aplikacje internetowe za pomocą Django Framework

Instalowanie Django na serwerach Centos i Debian

Chociaż możesz zainstalować Django od oba debiana (v1.7.7: Rozszerzone wsparcie zostanie przerwane Grudzień 2015) i epel Fedora (v1.6.11: Rozszerzone wsparcie zostało przerwane Kwiecień 2015) Repozytoria, dostępna wersja nie jest najnowszą wersją Stable LTS (obsługę długoterminową) (v1.8.13, od Maj 2016).

W tym samouczku pokażemy, jak zainstalować Django v1.8.13 Ponieważ jego przedłużone wsparcie jest gwarantowane do co najmniej kwietnia 2018 r.

Zalecana metoda instalacji Django jest przez pypeć, popularne narzędzie do zarządzania pakietami Python. Ponadto, aby stworzyć izolowane środowiska Pythona i uniknąć konfliktów między projektami, które mogą wymagać różnych wersji zależności oprogramowania, bardzo zachęca się do korzystania z środowisk wirtualnych.

Nazywane są narzędzia używane do tworzenia i zarządzania wirtualnymi środowiskami Python Virtualenv.

Wykonaj następujące kroki, aby wykonać instalację:

1. Dla Fedora Rozkłady (z wyjątkiem samej Fedory) włącz repozytorium EPEL najpierw:

# Yum Update && Yum Instal Epel-Release 

2. zainstalować pypeć I Virtualenv:

Dystrybucje z Fedory:

# Yum Zainstaluj Python-Pip Python-virtualenv lub # DNF Instaluj Python-Pip Python-virtualenv 

Debian i instrumenty pochodne:

# aktualizacja Aptitude && instaluj Python-Pip Virtualenv 

3. Utwórz katalog, aby przechowywać swój początkowy projekt.

# mkdir ~/myfirstdjangoenv # cd ~/myfirstdjangoenv 

4. Utwórz i aktywuj wirtualne środowisko:

# Virtualenv myFirstdjangoenv 

Powyższe polecenie tworzy wiązkę plików i podkatalogów ~/myFirstdjangoenv i w zasadzie instaluje lokalną kopię Pyton I pypeć W obecnym katalogu roboczym. Następnie musimy aktywować wirtualne środowisko, które właśnie stworzyliśmy:

# Źródło myFirstdjangoenv/bin/Active 

5. Zwróć uwagę, jak zmienia się wiersz polecenia po ostatnim poleceniu. Nadszedł czas, aby zainstalować Django:

Notatka że poniższy zrzut ekranu został pobrany podczas poprzedniej wersji tego samouczka, ale oczekiwane wyjście jest takie samo podczas instalacji Django 1.8.13):

# PIP Instaluj django == 1.8.13 

Zainstaluj Django w Linux: Centos i Debian

Możesz sprawdzić Django Wersja, uruchamiając powłokę Python z obecnego katalogu roboczego:

# Python >>> Importuj Django >>> Drukuj (Django.get_version ()) 

(Ponownie, powyższe polecenie powinno powrócić 1.8.13 Podczas sprawdzania bieżącej wersji Django).

Aby wyjść z podpowiedź Pythona, wpisz:

>>> exit () 

i naciśnij Wchodzić. Następnie wyłącz środowisko wirtualne:

# dezaktywuj 

Dezaktywne wirtualne środowisko Django

Należy pamiętać, że chociaż środowisko wirtualne pozostaje dezaktywowane, Django nie jest dostępne:

Błąd Django

Jak stworzyć pierwszy projekt w Django

Aby utworzyć projekt w wirtualnym środowisku, które stworzyliśmy wcześniej, należy go aktywować:

# Źródło myFirstdjangoenv/bin/Active 

Następnie framework utworzy całą strukturę katalogu do przechowywania projektu. Aby to zrobić, będziesz musiał biec.

# django-admin startproject myFirstDjanGOtrject 

Powyższe polecenie utworzy nazwany katalog myFirstdjanGoproject wewnątrz obecnego katalogu roboczego.

gdzie znajdziesz plik o nazwie zarządzać.py (Narzędzie, które pomoże Ci później zarządzać projektem) i kolejną subdirektory (~/myFirstdjangoenv/myFirstdjanGroject/MyFirstdjanGroject). Ten ostatni subdirectory będzie służył jako kontener dla plików projektu.

Podczas gdy reszta plików będzie miała sens po tym, jak dokonamy przeglądu Pythona, aby rozpocząć pisanie prawdziwej aplikacji internetowej, warto i dobrze zwrócić uwagę na kluczowe pliki, które zostaną znalezione w katalogu kontenera projektowego:

1. myFirstdjanGoproject/__ init__.py: Ten pusty plik mówi Pythonowi, że ten katalog należy uznać za pakiet Python.
2. MyFirstDjanGopRject/Ustawienia.py: Określone ustawienia tego projektu Django.
3. MyFirstdjanGoproject/URL.py: TOC (spis treści) Twojej witryny napędzanej Django.
4. myFirstdjangOpRject/WSGI.py: Punkt wejścia dla serwerów internetowych kompatybilnych z WSGI, aby obsłużyć Twój projekt.

# ls # ls -l myFirstdjanGroject # ls -l myFirstdjanGroject/MyFirstdjanGroject 

Utwórz projekt Django

Ponadto, Django ma lekki wbudowany serwer WWW (napisany Pyton Podobne do Python Simplehttp, co jeszcze?) Można użyć do testowania aplikacji podczas procesu tworzenia bez konieczności radzenia sobie z zadaniem ustawienia serwera WWW na tym konkretnym etapie.

Musisz jednak wiedzieć, że nie jest to odpowiednie dla środowiska produkcyjnego - tylko do rozwoju. Aby uruchomić nowo utworzony projekt, zmień swój obecny katalog roboczy na katalog kontenerowy dla projektu (~/myFirstdjangoenv/myFirstdjanGoproject) i biegnij:

# Python Zarządzaj.Py Runserver 0.0.0.0: 8000 

Jeśli napotkasz następujący błąd:

Masz niezapłacone migracje; Twoja aplikacja może nie działać poprawnie, dopóki nie zostaną zastosowane. Uruchomić 'Python zarządzaj.Py migruj'Aby je zastosować. 

Rób to, co mówi:

# Python Zarządzaj.Py migruj 

a następnie ponownie uruchom serwer:

# Python Zarządzaj.Py Runserver 0.0.0.0: 8000 

Omówimy koncepcję migracji w następnych artykułach z tej serii, abyś mógł zignorować komunikat o błędzie na razie.

W każdym razie możesz zmienić dom domyślny, w którym wbudowany serwer WWW będzie słuchał. Używając 0.0.0.0 Jako interfejs sieciowy do słuchania, zezwalamy innym komputerom w tej samej sieci na dostęp do interfejsu użytkownika projektu (jeśli używasz 127.0.0.1 Zamiast tego będziesz mógł uzyskać dostęp do interfejsu użytkownika z LocalHost).

Możesz także zmienić port na inny wybór, ale musisz również upewnić się, że ruch przez taki port jest dozwolony przez zaporę:

# Firewall-Cmd --add-Port = 8000/TCP # Firewall-CMD --Permanent --add-port = 8000/tcp 

Oczywiście jest oczywiste, że będziesz musiał zaktualizować dozwolony port, jeśli zdecydujesz się użyć innego podczas uruchamiania lekkiego serwera WWW.

Powinieneś zobaczyć następujące dane wyjściowe w swoim terminalu:

# Python Zarządzaj.Py Runserver 0.0.0.0: 8000 

Rozpocznij serwer Django HTTP

W tym momencie możesz otworzyć swoją ulubioną przeglądarkę internetową i przejść do adresu IP komputera, w którym zainstalowałeś Django, a następnie numer portu. W moim przypadku jest to Debian Jessie Pudełko z IP 192.168.0.25 i słuchanie na porcie 8000:

http: // 192.168.0.25: 8000 

Django HTTP Server

Chociaż jest to świetna rzecz, że udało nam się ukończyć wstępną konfigurację projektu, pozostało wiele do zrobienia, jak wskazano w powyższej wiadomości.

Streszczenie

W tym przewodniku wyjaśniliśmy, jak zainstalować i skonfigurować wirtualne środowisko dla Django, wszechstronna struktura internetowa open source oparta na Pythonie.

Niezależnie od tego, czy jesteś programistą aplikacji, czy administratorem systemu, będziesz chciał dodać do zakładek ten artykuł i resztę tej serii, ponieważ są szanse, że w pewnym momencie będziesz musiał rozważyć potrzebę takiego narzędzia do codziennych zadań.

W poniższych artykułach z tej serii omówimy, jak opierać się na tym, co już osiągnęliśmy, aby stworzyć prostą, ale funkcjonalną aplikację internetową za pomocą Django i Pythona.

Jak zawsze, nie wahaj się upuścić notatki, jeśli masz pytania dotyczące tego artykułu lub sugestie dotyczące poprawy. Oczekujemy na kontakt zwrotny!