Skonfiguruj podstawowy rekurywający serwer DNS i skonfiguruj strefy dla domeny

Wyobraź sobie, jak by to było, gdybyśmy musieli zapamiętać adresy IP wszystkich stron internetowych, których używamy na co dzień. Nawet gdybyśmy mieli niesamowitą pamięć, proces przeglądania na stronę byłby absurdalnie powolny i czasochłonny.

A co, jeśli musimy odwiedzić wiele stron internetowych lub korzystać z kilku aplikacji, które znajdują się w tym samym komputerze lub wirtualnym hoście? To byłby jeden z najgorszych bólu głowy, o których mogę wymyślić - nie wspominając o możliwości, że adres IP powiązany z witryną lub aplikacją można zmienić bez uprzedniego powiadomienia.

Sama myśl o tym byłaby wystarczającym powodu, aby po pewnym czasie odejść za korzystanie z Internetu lub sieci wewnętrznych.

To właśnie bez świata System nazwy domeny (znany również jako DNS) byłoby. Na szczęście usługa ta rozwiązuje wszystkie powyższe problemy - nawet jeśli zmienia się związek między adresem IP a nazwą.

Z tego powodu w tym artykule dowiemy się, jak konfigurować i używać prostego serwera DNS, usługi, która pozwoli tłumaczyć nazwy domeny na adresy IP i odwrotnie.

Wprowadzenie rozdzielczości nazwy DNS

W przypadku małych sieci, które nie podlegają częstym zmianom, /etc/hosts Plik może być używany jako podstawowa metoda nazwy domeny do rozdzielczości adresu IP.

Dzięki bardzo prostej składni ten plik pozwala nam powiązać nazwę (i/lub alias) z adresem IP w następujący sposób:

[Adres IP] [Nazwa] [alias (es)] 

Na przykład,

192.168.0.1 brama bramy.mydomain.com 192.168.0.2 Web Web.mydomain.com 

W ten sposób możesz dotrzeć do maszyny internetowej albo po nazwie, sieć.mydomain.com alias lub jego adres IP.

Dla większych sieci lub tych, które podlegają częstym zmianom, przy użyciu /etc/hosts Plik do rozwiązywania nazw domen na adresy IP nie byłby akceptowalnym rozwiązaniem. W tym miejscu pojawia się potrzeba dedykowanej usługi.

Pod maską, a DNS serwer pyta dużą bazę danych w postaci drzewa, która zaczyna się u korzenia („.”) strefa.

Poniższy obraz pomoże nam zilustrować:

Na powyższym obrazku korzeń (.) Strefa zawiera com, Edu, I internet domeny. Każda z tych domen jest (lub może być) zarządzana przez różne organizacje, aby uniknąć w zależności od dużego, centralnego. Pozwala to prawidłowo rozpowszechniać żądania w sposób hierarchiczny.

Zobaczmy, co dzieje się pod maską:

1. Kiedy klient wykonuje zapytanie do serwera DNS Web1.obroty.Ja.com, Serwer wysyła zapytanie do górnego (root) serwera DNS, który wskazuje zapytanie na serwer nazw w .com strefa.

To z kolei wysyła zapytanie do serwera nazwy następnego poziomu (w Ja.com strefa), a następnie do obroty.Ja.com. Proces ten powtarza się tyle razy, ile potrzeba Fqdn (W pełni kwalifikowana nazwa domeny, Web1.obroty.Ja.com w tym przykładzie) jest zwracany przez serwer nazw strefy, w której należy.

2. W tym przykładzie serwer nazw w obroty.Ja.com. odpowiada na adres Web1.obroty.Ja.com i zwraca żądane stowarzyszenie nazwy domeny i inne informacje (jeśli skonfigurowane do tego).

Wszystkie te informacje są wysyłane do oryginalnego serwera DNS, który następnie przekazuje je z powrotem do klienta, który zażądał tego w pierwszej kolejności. Aby uniknąć powtarzania tych samych kroków dla przyszłych identycznych zapytań, wyniki zapytania są przechowywane na serwerze DNS.

To są powody, dla których ten rodzaj konfiguracji jest powszechnie znany jako rekursywny, buforujący serwer DNS.